The Effect On Happiness Of Social Media Usage In Married Couples

Mehtap KONYAR, Ercümend ERSANLI

Abstract


The aim of the research is to examine the effect of social media usage levels of married couples on happiness in their relationship. In the research, the effects of social media usage levels of married couples on their happiness in their relationships were analyzed in terms of demographic variables such as gender, age, length of marriage, number of children, educational status, spouse's educational status, spouse's employment status and spouse's employment status.

Dependent variables of the research; use of social media and happiness in the relationship, and independent variables are gender, age, length of marriage, number of children, education level and education level of the spouse. The population of the research consists of married individuals over the age of 18 living in Samsun, and the sample consists of 344 individuals, 188 females and 156 males, selected by random sampling method. The social media usage levels of the individuals participating in the research were determined by the "Social Media Addiction Scale-Adult Form", and the level of happiness in their relationships was determined by the "Happiness Scale in Relationships". Information including socio-demographic variables was obtained with the "Personal Information Form" developed by the researcher. SPSS 22.0 V. statistical program was used in all statistical calculations. The relationship between the participants' Happiness Scale in Relationships and Social Media Addiction total scores was determined by the Pearson correlation coefficient. The research findings were given as n(%),  mean and standard deviation values, and the findings were considered significant at the p<.05 level.

According to the findings of the research, male participants are more addicted to social media than females. It is seen that married individuals between the ages of 18-24 are more addicted to social media than married individuals over the age of 35. It has been determined that individuals with the length of marriage with 10 years or less are more addicted to social media than individuals who have been married for 11 years or more. It has been determined that married individuals who are university graduates are more addicted to social media than married individuals who are primary and secondary school graduates. It has been determined that married individuals whose spouses are university graduates are more addicted to social media than married individuals whose spouses are primary and secondary school graduates. Those with the least commitment to social media are those who have 3 or more children. According to the results of the research, it has been determined that there is negatively, low-level statistically negative correlation between happiness in relationships and social media addiction levels.


Keywords


Marriage, Social Media, Happinessin Relationships, Social Media Addiction, Gender.

Full Text:

PDF

References


Akarsu, A., (2019), 'Sosyal Medyanın Toplum Üzerindeki Etkisi'.Toplum Bilimleri Dergisi, 10, 347-366.

Akboğa, Ö. F.,and Gürgan, U. (2019). Gençlerde İnternet Bağımlılığı ile Sosyal Kaygı Bozukluğu Arasındaki İlişkinin Yaşam Doyumu ve Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6(6), 443-464.

Aktaş, M. and Çopur, Z. (2018). Sosyal Medya Kullanımının Eşler Arasındaki Strese Etkisi, International Journal of EducationTechnologyandScientificResearches, (6), 142-153.

Bayraktutan, F. (2005). Aile İçi İlişkiler Açısından İnternet Kullanımı. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Castells, M. (2005). Ağ Toplumunun Yükselişi/enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür. (E. Kılıç, Çev.). Bilgi Üniversitesi Yayınları. İstanbul.

Erdem Aydın, İ.,(2016). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Medya Kullanımları Üzerine Bir Araştırma: Anadolu Üniversitesi Örneği, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 35, 373-386.

Gümüşsoy Uçak, S.(2019). Evli Çiftlerdeki Bağlanma Stillerinin, Sosyal Medya Kullanımı ve İlişki Doyumu Arasındaki Bağlantının İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Gökdemir, A.(2021). Sosyal Medya Kullanımının Çift İlişkilerine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Gelişim Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.

Güngör, H. C. (2007). Evlilik Doyumunu Açıklamaya Yönelik Bir Model Geliştirme, (Yayınlanmamış Doktora Tezi).Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Hasgül Koşmaz, M. (2020). Sosyal Medyanın (Dijital Kültür) Aile İlişkileri Üzerine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Adıyaman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adıyaman.

Hertlein, K. M. (2012). DigitalDwelling: Technology in CoupleandFamilyRelationships. FamilyRelations, 61(3), 374-387.

Kalaman, S., Çelik, F.(2019). Türkiye'deki Evli Bireylerin Sosyal Medya Kullanımlarının Evlilikleri Üzerine Etkisi: Nitel Bir Araştırma. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi. 13(19), 424-543.

Kangal, A. (2013). Mutluluk Üzerine Kavramsal Bir Değerlendirme ve Türk Hanehalkı için Bazı Sonuçlar.Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(44), 214-233.

Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi.Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.

King, Daniel L., Paul H. Delfabbro, JoelBillieux, Marc N. Potenza. 2020. Problematic Online Gaming andthe COVID-19 Pandemic. Journal of BehavioralAddictions. 9(2) 184-186.

Kurt, L.(2019). Romantik İlişkisi Olan Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Medya Kullanımı ve Kişilik Özelliklerinin İlişki Doyumuna Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Okan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Öztürk, A. (2015). Bireylerin Sosyal Medya Kullanım Davranışları ile İlişki Doyumu Düzeyi Arasındaki Bağlantıların Değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.

Sancaktar, N. (2016). Yeni Evlenen ve Uzun Süredir Evli Olan Çiftlerin Evlilikte Problem Çözme Becerisi Düzeylerinin Öznel İyi Oluş ve Evlilik Doyumu Düzeyleri ile İlişkisinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).Beykent Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Şad, N. S., Konca, S. A., Özer, N. ve Acar, F. (2016). ParentalEnvolvement: A PhenomenologicalResearch on Electronic ParentalInvolvement, International Journal of Pedagogiesand Learning, 11(2), 163-186.

Şahin, C. and Yağcı, M. (2017). Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği- Yetişkin Formu: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 18(1), 523-53.

Şentürk Dızman, Zeynep. (2019). Sosyal Medyanın Boşanmaya Etkileri, Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi (ASEAD), 6(4), 548-555.

Tosyalı, M. (2010). Evli Bireylerde Bağımlı ve Özerk (Sosyotropik-Otonomik) Kişilik Özellikleri, Empati ve Mutluluk Düzeyi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ege Üniversitesi. İzmir.

Tuterel-Kışlak, Ş. (2002). İlişkilerde Mutluluk Ölçeği (İMÖ): Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Kriz Dergisi,10(1), 37-43.

Üncü, S. (2007). Duygusal Zeka ve Evlilik Doyumu İlişkisi.(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Üngüder, A. (2017). Bireylerin romantik ilişkilerindeki mutluluk düzeyleri ile ilişkilerine yönelik inançları ve yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.

Tosyalı, M. (2010). Evli Bireylerde Bağımlı ve Özerk (Sosyotropik-Otonomik) Kişilik Özellikleri, Empati ve Mutluluk Düzeyi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ege Üniversitesi,Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Taşköprü, M. (2013). Evlilik Doyumu ile Problem Çözme Becerileri, Stres ile Başa Çıkma ve Evlilik Süresi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Bilim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,İstanbul.

Tezer, E. (2016). Evlilik ve İş Doyumu İlişkisi: İkili Çatışmalar ve Bazı Demografik Değişkenlerin Rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(5).

Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), (2021). Hane Halkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması Sonuçları, (Erişim Tarihi; 15.06.2022),Web:TÜİK Kurumsal (tuik.gov.tr)

Vural, A. and Bat, M. (2010). Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine Yönelik Bir Araştırma. Yaşar Üniversitesi E- Dergi, 20(5),3348-3382.




DOI: http://dx.doi.org/10.52155/ijpsat.v36.1.4924

Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Copyright (c) 2023 Mehtap KONYAR, Ercümend ERSANLI

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.